Lang geleden - veel gebeurd!
Blijf op de hoogte en volg Carla en Lilian
02 Februari 2013 | Oekraïne, Vinogradnoye
Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier iets op heb geschreven. Waarbenjij.nu of mijn computer heeft namelijk een beetje kuren (waarschijnlijk mijn pc), ik kan in ieder geval niet meer op mijn eigen site komen. Vandaar de vertraging. Gelukkig mag ik nu de pc van mijn nieuwe huisgenoot gebruiken hiervoor. 2 weken geleden is Laurie, een meisje uit Canada, hier gekomen. Zij komt hetzelfde werk doen als ik en dan wel voor een jaar! Ik heb haar hier verwelkomd en de omgeving laten zien en we zijn ook al weer aan het werk geweest. We hebben het erg gezellig samen en kunnen erg lachen met elkaar. Dat is heel fijn, want ja… je ziet elkaar elke dag en je werkt ook nog eens samen!
Vanochtend heb ik mijn moeder en 2 tantes uitgezwaaid. Zij zijn hier 10 dagen geweest. We hebben echt een hele leuke en gezellige tijd gehad. We hebben flink bijgepraat en van alles gedaan, echt super.
In het ziekenhuis gaat het goed. Mijn moeder en tantes hadden veel mobiels voor boven de bedden meegenomen voor de kinderen. In mijn gemeente hadden we daarvoor een actie gehouden. Ik ben echt zo dankbaar voor het resultaat, vanaf deze plaats wil ik dan ook iedereen bedanken die hieraan heeft bijgedragen. Het vrolijkt de kamers op en ik zie de kinderen ernaar kijken en ervan genieten. De zusters vonden het ook erg leuk dat we ze ophingen, ze waren er helemaal blij mee. Momenteel hebben we wat minder kinderen dan eerst in het ziekenhuis. Een maand geleden waren het er een stuk of 25 en nu zijn het er rondom de 14. Nu kunnen we de kinderen dus nog meer aandacht geven, want ze verdienen het zo. Sommige van de kinderen die zijn overgebleven zijn er namelijk al heel lang. Zoals: Oleksi, Emielka, Groov, Josef, Joeroeslavik en Grace. Ik ben zo blij dat we de kinderen zoveel aandacht konden geven. Josef, Joeroeslavik en Grace zijn alledrie in dezelfde week geboren (rondom 20 september ) en vanaf hun geboorte eigenlijk al in het ziekenhuis. Ze zijn nu allemaal 4 maanden en het is leuk om te zien dat ze naar speelgoed gaan grijpen en dat ze hun eigen handen en voeten ontdekken. Ik ben zo blij om te zien dat ze toch een redelijk normale ontwikkeling hebben. En het zijn ook gewoon zulke lieve schatten. Oke, ik kan ze helaas niet geven wat liefdevolle ouders zouden hebben gegeven, maar ik vertrouw erop dat God de rest zal doen en dat Hij voor al deze lieve kinderen zorgt.
Doordat ik steeds meer Oekraïens kan praten heb ik vaak leuke gesprekken met de zusters. Ik merk echt dat er een verandering gaande is bij het personeel. Ze zijn opener aan het worden en soms pakken ze zelfs een kind op. De eerste helft van deze maand werkte ik steeds alleen en dan kwamen sommigen vaak gezellig even kletsen. Ik ben blij om dit alles te zien gebeuren want ja, mijn droom is dat zij op een dag ons werk zullen overnemen.
Ik wil jullie nog even vertellen over Ivanko. Ivanko is een jongetje van een jaar en een paar maanden. Hij heeft het eerste jaar van zijn leven in het ziekenhuis in Beregowo doorgebracht. Mijn Nederlandse vrienden die daar zitten hebben dus voor hem gezorgd. Daarna is hij naar Vinogradiv gebracht en heeft hij een paar maanden op een infectie-afdeling gelegen. Nu is hij bij ons. Zijn ouders kunnen niet voor hem zorgen. Hij speelt, kruipt, loopt en is erg ondeugend en beweeglijk. We hebben nu een loopstoel voor hem gekocht en daarin racen we soms lekker over de afdeling. Het is mooi om te zien dat hij toch zo goed is ontwikkelt, ondanks dat hij heel zijn leven al in het ziekenhuis ligt. Maar het is zo naar om zo’n beweeglijk jongetje ’s middags weer in zo’n klein bedje te moeten leggen. Ik hoop dat jullie willen bidden voor hem, dat hij mogelijkheden krijgt om er toch meer uit te zijn en dat de zusters misschien ook eens met hem zullen gaan spelen.
Als laatst wil ik nog zeggen dat ik waarschijnlijk wat langer hier blijf dan een half jaar. Want dan zou ik over een maand namelijk al weggaan. Ik denk erover om tot eind april/begin mei te blijven. Er is hier nog zoveel werk te doen. Ik heb nu al vaak afscheid moeten nemen van mensen hier die op bezoek kwamen of die weggingen, maar het brengt me nooit aan het twijfelen om zelf al naar huis te gaan. Ik ben hier nog niet klaar, ik kan hier nog zoveel doen! Het gaat me allemaal ook weer wat gemakkelijker af, omdat het veel beter gaat met m,n knie. Daar ben ik heel blij mee, bedankt voor alle gebeden hiervoor.
Liefs Lilian
Vanochtend heb ik mijn moeder en 2 tantes uitgezwaaid. Zij zijn hier 10 dagen geweest. We hebben echt een hele leuke en gezellige tijd gehad. We hebben flink bijgepraat en van alles gedaan, echt super.
In het ziekenhuis gaat het goed. Mijn moeder en tantes hadden veel mobiels voor boven de bedden meegenomen voor de kinderen. In mijn gemeente hadden we daarvoor een actie gehouden. Ik ben echt zo dankbaar voor het resultaat, vanaf deze plaats wil ik dan ook iedereen bedanken die hieraan heeft bijgedragen. Het vrolijkt de kamers op en ik zie de kinderen ernaar kijken en ervan genieten. De zusters vonden het ook erg leuk dat we ze ophingen, ze waren er helemaal blij mee. Momenteel hebben we wat minder kinderen dan eerst in het ziekenhuis. Een maand geleden waren het er een stuk of 25 en nu zijn het er rondom de 14. Nu kunnen we de kinderen dus nog meer aandacht geven, want ze verdienen het zo. Sommige van de kinderen die zijn overgebleven zijn er namelijk al heel lang. Zoals: Oleksi, Emielka, Groov, Josef, Joeroeslavik en Grace. Ik ben zo blij dat we de kinderen zoveel aandacht konden geven. Josef, Joeroeslavik en Grace zijn alledrie in dezelfde week geboren (rondom 20 september ) en vanaf hun geboorte eigenlijk al in het ziekenhuis. Ze zijn nu allemaal 4 maanden en het is leuk om te zien dat ze naar speelgoed gaan grijpen en dat ze hun eigen handen en voeten ontdekken. Ik ben zo blij om te zien dat ze toch een redelijk normale ontwikkeling hebben. En het zijn ook gewoon zulke lieve schatten. Oke, ik kan ze helaas niet geven wat liefdevolle ouders zouden hebben gegeven, maar ik vertrouw erop dat God de rest zal doen en dat Hij voor al deze lieve kinderen zorgt.
Doordat ik steeds meer Oekraïens kan praten heb ik vaak leuke gesprekken met de zusters. Ik merk echt dat er een verandering gaande is bij het personeel. Ze zijn opener aan het worden en soms pakken ze zelfs een kind op. De eerste helft van deze maand werkte ik steeds alleen en dan kwamen sommigen vaak gezellig even kletsen. Ik ben blij om dit alles te zien gebeuren want ja, mijn droom is dat zij op een dag ons werk zullen overnemen.
Ik wil jullie nog even vertellen over Ivanko. Ivanko is een jongetje van een jaar en een paar maanden. Hij heeft het eerste jaar van zijn leven in het ziekenhuis in Beregowo doorgebracht. Mijn Nederlandse vrienden die daar zitten hebben dus voor hem gezorgd. Daarna is hij naar Vinogradiv gebracht en heeft hij een paar maanden op een infectie-afdeling gelegen. Nu is hij bij ons. Zijn ouders kunnen niet voor hem zorgen. Hij speelt, kruipt, loopt en is erg ondeugend en beweeglijk. We hebben nu een loopstoel voor hem gekocht en daarin racen we soms lekker over de afdeling. Het is mooi om te zien dat hij toch zo goed is ontwikkelt, ondanks dat hij heel zijn leven al in het ziekenhuis ligt. Maar het is zo naar om zo’n beweeglijk jongetje ’s middags weer in zo’n klein bedje te moeten leggen. Ik hoop dat jullie willen bidden voor hem, dat hij mogelijkheden krijgt om er toch meer uit te zijn en dat de zusters misschien ook eens met hem zullen gaan spelen.
Als laatst wil ik nog zeggen dat ik waarschijnlijk wat langer hier blijf dan een half jaar. Want dan zou ik over een maand namelijk al weggaan. Ik denk erover om tot eind april/begin mei te blijven. Er is hier nog zoveel werk te doen. Ik heb nu al vaak afscheid moeten nemen van mensen hier die op bezoek kwamen of die weggingen, maar het brengt me nooit aan het twijfelen om zelf al naar huis te gaan. Ik ben hier nog niet klaar, ik kan hier nog zoveel doen! Het gaat me allemaal ook weer wat gemakkelijker af, omdat het veel beter gaat met m,n knie. Daar ben ik heel blij mee, bedankt voor alle gebeden hiervoor.
Liefs Lilian
-
02 Februari 2013 - 13:45
V:
Wauw, wat een kerel die Ivanko. Super dat Laurie er nu ook is voor de kinderen en dat je er niet alleen voorstaat (hoewel... écht alleen ben je natuurlijk nooit ;D ) De kinderen verdienen het inderdaad helemaal, zulke schatjes. God houdt ook van jou! Liefs en zegen x -
02 Februari 2013 - 13:50
Betty:
Beste Lilian,
Je hebt geweldig kunnen genieten van je moeder en je tantes. Zoals ik heb gelezen hebben ze ook veel met de kinderen gedaan. Het moet voor alle drie een bijzondere ervaring zijn geweest.
Goed om te lezen dat het weer beter gaat met je knie en dat je het werk daar nog steeds zo leuk vindt. Het blijft natuurlijk veel voldoening geven als je ziet dat de kinderen helemaal opleven. Maar het belangrijkste wat jullie teweeg hebben gebracht is natuurlijk de interesse van de zusters daar.
Ik wens je nog een hele fijne tijd daar.
Groetjes,
Betty
-
02 Februari 2013 - 13:50
Betty:
Beste Lilian,
Je hebt geweldig kunnen genieten van je moeder en je tantes. Zoals ik heb gelezen hebben ze ook veel met de kinderen gedaan. Het moet voor alle drie een bijzondere ervaring zijn geweest.
Goed om te lezen dat het weer beter gaat met je knie en dat je het werk daar nog steeds zo leuk vindt. Het blijft natuurlijk veel voldoening geven als je ziet dat de kinderen helemaal opleven. Maar het belangrijkste wat jullie teweeg hebben gebracht is natuurlijk de interesse van de zusters daar.
Ik wens je nog een hele fijne tijd daar.
Groetjes,
Betty
-
02 Februari 2013 - 13:50
Betty:
Beste Lilian,
Je hebt geweldig kunnen genieten van je moeder en je tantes. Zoals ik heb gelezen hebben ze ook veel met de kinderen gedaan. Het moet voor alle drie een bijzondere ervaring zijn geweest.
Goed om te lezen dat het weer beter gaat met je knie en dat je het werk daar nog steeds zo leuk vindt. Het blijft natuurlijk veel voldoening geven als je ziet dat de kinderen helemaal opleven. Maar het belangrijkste wat jullie teweeg hebben gebracht is natuurlijk de interesse van de zusters daar.
Ik wens je nog een hele fijne tijd daar.
Groetjes,
Betty
-
02 Februari 2013 - 14:39
Annelies:
Hoi Lilian,
Mooie blog en supergaaf dat je deze kinderen zoveel liefde mag geven! Het kan hun gebrokenheid/achterstand in hun ontwikkeling niet opheffen, maar hun pijn wel verzachten! Tof!
Ik bid voor je!
Groetjes,
Annelies -
02 Februari 2013 - 17:01
Sandra:
Hé Lil, fijn om je verhaal te lezen. Mika had je t liefst hier gehad met haar verjaardag :), maar je bent helemaal op je plek daar ! Liefs, Sandra -
03 Februari 2013 - 15:01
Reina:
Ha die Lilian,
Goed om te lezen, dat je leuke gesprekjes met de verzorgers hebt.
Fijn dat het tussen jou en Laurie zo goed klikt.
Jammer dat Ivanko niet naar huis kon. Wat een heerlijk mannetje!
Geef Oleksyi maar een extra knuffel van me.
Per slot wordt hij deze maand een jaar. Ik hoop dat hij gauw naar huis mag.
Gods zegen voor jullie allebei
Groetjes Reina -
04 Februari 2013 - 14:19
Bianca (Children's Relief):
Beste Lilian,
Je hebt weer versterking en een maatje! Wat fijn! Samen is beter dan alleen... Goed te lezen dat het klikt en dat je Laurie zo goed hebt opgevangen.
En wat ben ik blij en dankbaar om te lezen dat je mogelijk tot april/mei blijft!!!! Super fijn, want continuiteit én vastigheid is zo belangrijk voor dit ziekenhuisproject; voor de baby's!
Zegen! -
04 Februari 2013 - 20:54
Anne-Marie Keijsers:
Lieve Lilian, jij bent vandaag weer gaan werken na onze bijzondere dagen bij jou. Ik begin morgen weer. Ik hoop dat de kindjes snel wennen aan het ritme met jou en Laury; 4 of 10 handen is een groot verschil. Ik moet nog veel aan hen en jou denken en natuurlijk speciaal aan Ivanko. probeer zo door te gaan, je mag echt kritisch zijn in alles. Is het al gelukt om soep te koken?? Veel liefs auntie Anne-Marie -
04 Februari 2013 - 21:57
Peter & Caroline:
Hoi Lilian,
Leuk om je update te lezen en gaaf om te zien dat dingen lijken te veranderen. De lachende kinderkoppies zijn heerlijk om te zien. We blijven voor jou en de kinderen bidden.
Veel liefs van ons en zeker ook van de kids,
Peter & Caroline -
05 Februari 2013 - 14:58
Suzanne:
Hee Lilian!
Wat een mooi verhaal. Leuk om te lezen, ook dat je het met Laurie goed kan vinden.:) Heel veel succes daar!
Liefs Suzanne -
10 Februari 2013 - 17:28
Carla:
Wat zijn Josef en Kobrie groot geworden!!! Je doet het super lieve schattie! -
10 Februari 2013 - 19:28
Willeke:
Lieve Lilian, wat mooi om te lezen hoe vol passie jij je werk doet en dat je God ziet werken, wij bidden mee voor jou, de kinderen en de zusters! Liefs Willeke marloes en Eline ( en de rest natuurlijk ;) )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
