Geschokt maar hoopvol gestemd
Blijf op de hoogte en volg Carla en Lilian
15 September 2012 | Oekraïne, Vinogradnoye
Deze week was weer een week vol nieuwe indrukken, waarin we goed zijn gewend aan deze nieuwe cultuur. Eén typisch iets van de Oekraïense cultuur is dat ze dingen graag binnenshuis houden; als de buitenkant er maar goed uitziet! Hier kwam ik lijfelijk achter toen ik van de week even bij de buurvrouw ‘baboeska’ naar binnen ging. We wilden koken en we kregen een blik met perziken niet open. Dus, onder het mom van ‘een brutale meid heeft de halve wereld’ dacht ik even naar Baboeska te gaan om te vragen of zij het open wilde maken. Ik liep naar binnen bij haar. Binnengekomen schrok ik erg. Het zag er zo armoedig uit. Ik had dit echt niet verwacht omdat we niet in de armste buurt leven. Het was even een besefmomentje van dat de buitenkant niks zegt over de binnenkant. Enfin, met het blik perziken weer open kreeg ik echt de hoop dat we ook voor dit lieve mensje iets kunnen betekenen, al is het wat liefde… dat is niet niks!
Ik wil jullie nog even iets over ons huis vertellen. We zitten in het huis dat van een stichting is. Van deze stichting komen vier keer per jaar mensen om zich in te zetten voor gehandicapte mensen en kinderen in Oekraïne. Er staan dus veel spullen opgeslagen in dit huis. De eigenaar heeft gezegd dat als we er iets van nodig hebben voor onze kinderen of voor andere mensen die op ons pad komen, dat we gewoon even moeten mailen naar haar. Dat is dus helemaal super, wie weet waar we het voor kunnen gebruiken!
Gisteren begon onze eerste werkdag. Met een tas vol knuffels en zwitsalspullen gingen we aan de slag. Het was een dag vol indrukken en vol liefde die wij konden uitdelen. Gisteravond probeerde ik mijn ‘gedachtenspinsels’ onder woorden te brengen. Het was namelijk wel wat wat we allemaal zagen en wat we moeten verwerken. Ik zal mijn opgeschreven gedachtenspinsels met jullie delen.
14-09-’12
Het heeft mij geraakt dat er kinderen liggen zonder speelgoed, in een bedje. Het heeft mij geraakt dat de kinderen enorme ontwikkelingsachterstanden hebben, wat ook veroorzaakt wordt door het tekort aan aandacht. Het heeft mij geraakt dat er kinderen zijn die de hele dag door geen aandacht krijgen. Het heeft mij geraakt dat er kinderen zijn die zonder ouderliefde leven. Het heeft mij geraakt dat de kinderen niet lekker ruiken, omdat er niet voldoende zorg voor hen is. Het doet mij pijn dat ik er niet elk moment voor ze kan zijn, en nu in dit weekend dus ook niet. Het maakt mij blij dat Carla en ik wel lange tijd voor ze mogen zorgen. Ik ben ontroerd, omdat ik weet dat God van de kinderen houdt en dat Zijn hart huilt om onrecht. Ik heb hoop, omdat Zijn plan voor de kinderen vol hoop is. En wat moeten wij nu doen? In ieder geval niet kijken naar wat we niet voor de kids kunnen doen, maar elke kans benutten waarin wij iets voor ze kunnen doen. Men, wat heb ik zin in maandag!!
Je hoort het al, het was een dag vol indrukken. We vonden het heerlijk om de kinderen liefde en zorg te geven. We beseffen dat we hiervoor afhankelijk zijn van Gods liefde: Zijn liefde die uitgaat naar de kinderen en naar ons. We go for it! De volgende keer zullen we wat meer over de kinderen vertellen.
Oja, verder vind ik het ook nog leuk om even te delen dat we ons nog steeds ‘blessed’ girls voelen! We hebben het namelijk supergezellig hier. Met elkaar, met de locals hier, en met onze vrienden in Beregowo (een dorp 45 km verderop).
Liefs Lilian en Carla
Oja, ons adres is:
YKPAÏHA
Zakarpatska obl.
Beregovo 90202
B. Chmelnytskoho 10/3
Carla van den Berg of Lilian van Groningen
OEKRAÏNE
oja... hoe minder interessante postzegel, hoe groter de kans is dat een envelopje ongeopend aankomt ;)
Ik wil jullie nog even iets over ons huis vertellen. We zitten in het huis dat van een stichting is. Van deze stichting komen vier keer per jaar mensen om zich in te zetten voor gehandicapte mensen en kinderen in Oekraïne. Er staan dus veel spullen opgeslagen in dit huis. De eigenaar heeft gezegd dat als we er iets van nodig hebben voor onze kinderen of voor andere mensen die op ons pad komen, dat we gewoon even moeten mailen naar haar. Dat is dus helemaal super, wie weet waar we het voor kunnen gebruiken!
Gisteren begon onze eerste werkdag. Met een tas vol knuffels en zwitsalspullen gingen we aan de slag. Het was een dag vol indrukken en vol liefde die wij konden uitdelen. Gisteravond probeerde ik mijn ‘gedachtenspinsels’ onder woorden te brengen. Het was namelijk wel wat wat we allemaal zagen en wat we moeten verwerken. Ik zal mijn opgeschreven gedachtenspinsels met jullie delen.
14-09-’12
Het heeft mij geraakt dat er kinderen liggen zonder speelgoed, in een bedje. Het heeft mij geraakt dat de kinderen enorme ontwikkelingsachterstanden hebben, wat ook veroorzaakt wordt door het tekort aan aandacht. Het heeft mij geraakt dat er kinderen zijn die de hele dag door geen aandacht krijgen. Het heeft mij geraakt dat er kinderen zijn die zonder ouderliefde leven. Het heeft mij geraakt dat de kinderen niet lekker ruiken, omdat er niet voldoende zorg voor hen is. Het doet mij pijn dat ik er niet elk moment voor ze kan zijn, en nu in dit weekend dus ook niet. Het maakt mij blij dat Carla en ik wel lange tijd voor ze mogen zorgen. Ik ben ontroerd, omdat ik weet dat God van de kinderen houdt en dat Zijn hart huilt om onrecht. Ik heb hoop, omdat Zijn plan voor de kinderen vol hoop is. En wat moeten wij nu doen? In ieder geval niet kijken naar wat we niet voor de kids kunnen doen, maar elke kans benutten waarin wij iets voor ze kunnen doen. Men, wat heb ik zin in maandag!!
Je hoort het al, het was een dag vol indrukken. We vonden het heerlijk om de kinderen liefde en zorg te geven. We beseffen dat we hiervoor afhankelijk zijn van Gods liefde: Zijn liefde die uitgaat naar de kinderen en naar ons. We go for it! De volgende keer zullen we wat meer over de kinderen vertellen.
Oja, verder vind ik het ook nog leuk om even te delen dat we ons nog steeds ‘blessed’ girls voelen! We hebben het namelijk supergezellig hier. Met elkaar, met de locals hier, en met onze vrienden in Beregowo (een dorp 45 km verderop).
Liefs Lilian en Carla
Oja, ons adres is:
YKPAÏHA
Zakarpatska obl.
Beregovo 90202
B. Chmelnytskoho 10/3
Carla van den Berg of Lilian van Groningen
OEKRAÏNE
oja... hoe minder interessante postzegel, hoe groter de kans is dat een envelopje ongeopend aankomt ;)
-
15 September 2012 - 17:52
Wieke:
Ontroerd toen ik je verslag las, wat doen jullie daar echt meer dan geweldig werk...Ga zo door!!!! -
15 September 2012 - 18:07
Mirjam:
Heee Lilian en Carla,
Heel mooi geschreven, ben benieuwd naar jullie uitgebreiden verhalen morgen :)
Liefs Mirjam -
15 September 2012 - 18:09
Arlien:
Super geschreven, jullie zijn echt begonnen met fantastisch werk, heeeel veel succes ermee! En natuurlijk tot morgen :) -
15 September 2012 - 18:58
Judith:
Echt super gaaf om weer wat van je te horen!!! Zullen we snel een keertje gaan skypen?
Ik wil echt heel graag meer horen!!!!!!!!!!! Heeeeeel veeeeeel succes! En Gods zegen de komende week en de hele periode natuurlijk! Liefs juud -
15 September 2012 - 19:21
Aletta:
Ah Lilian, ik vroeg me al af of er inmiddels al met baby's geknuffeld wordt. Ja dus! Mooi verslag en prachtige foto's. Dat een maand oude meisje lijkt erg op Hannah, maar wat een verschil hoe die twee meisjes waarschijnlijk zullen opgroeien. Ik hoop dat er een fijne familie voor haar gevonden wordt (of werkt dat niet zo daar?) liefs Aletta -
15 September 2012 - 19:48
Addie:
Baboeska heeft haar huis van de zomer opgeknapt!!!
-
15 September 2012 - 20:19
Andreas:
Ik heb net jullie verhaal gelezen, het lijkt me echt heftig.
Maar tegelijkertijd echt gaaf dat jullie hier tijd voor de mensen willen geven!
Ik blijf jullie volgen, en wens jullie Gods zegen maar bovenal ook Zijn liefde zodat jullie die meer en meer daar mogen uitdelen aan de mensen om jullie heen!
Go for it!
Groetjes Andreas. -
15 September 2012 - 21:17
Willeke:
Hoi lieve Lilian en Carla,
Wauw wat is dit bijzonder om te lezen. En wat gaaf om te zien dat God hier echt een taak voor jullie heeft! Ik bid dat jullie nog meer vervuld mogen worden van Gods liefde zodat jullie deze kunnen uitdelen aan die poepies daar!
Heel veel liefs,
W&J -
16 September 2012 - 11:46
Esther:
Mooi geschreven lilian ;) mooi om te lezen en ontroerd
Maar wel superr hoe jullie het daar doen heel veel sterkte en liefde voor iedereen
Zet hem op meiden xxx -
16 September 2012 - 14:14
Annelies:
Wat een schrijnend verhaal... Als ik zie hoe je op kamp liefde en aandacht uitdeelt, gaat dat hier ook zeker goed komen ;-)! Veel zegen!
Groetjes
Annelies -
16 September 2012 - 15:29
Sandra De Zeeuw:
Jeetje Lilian heftig hoor, jullie hebben een hoop te doen daar zo te zien en te lezen! Wat zullen de kindjes veel aan jullie liefde en warmte hebben! Veel plezier en sterkte tegelijk!
Wat hebben de kindjes het hier dan (meestal) goed he!
groetjes sandra -
16 September 2012 - 22:03
Kors:
Mooi om te lezen dat je je liefde kan geven aan de kids! Ontroerend dat er zoveel armoede is!
Keep doing the good work!! Succes! -
17 September 2012 - 18:16
Petra:
Ha lieve meiden,
Wat en verhaal, ongelofelijk. Wat een lieve kindjes, en leuk om jullie zo op de foto te zien.
Ontroerend. Wat kunnen jullie veel voor deze kinderen gaan betekenen, ik weet dat jullie gaan doen wat in jullie mogelijkheden ligt. Zorg goed voor ze, en ik blijf uit kijken naar jullie verhalen en leef met jullie mee.
Lilian zullen we gauw weer skypen?
Liefs mama
-
17 September 2012 - 19:09
Anne-Marie:
Lieve Lilian en Carla, jullie zijn in een heel andere cultuur gekomen. Geef de kinds jullie liefde en ik hoop dat jullie enkele liedjes kunnen leren. Dat geeft veel vreugde door en troost. Liefs Anne-Marie -
17 September 2012 - 20:56
Hester Berkelouw :
beste lilian & carla,
ik ben een collega van je moeder van een andere woning, heel veel sterkte en geef de kinderen veel knuffels,en neem het mee als ervaring!!! ondanks de tgenslagen geniet ervan!!!!
groetjes hester -
18 September 2012 - 21:39
Claire:
Lieve Lilian,
Leuk om al wat foto's van jullie eerste week te zien! Wat een koppies joh!
Heel veel succes bij alles wat jullie tegenkomen..
Liefs -
19 September 2012 - 16:14
Debby:
Wouw Lil, wat mooi om te lezen!!
Echt gaaf dat jij je zo inzet en de kinderen zoveel liefde geeft!!
Geniet!!
LIefs, Debby -
24 September 2012 - 13:59
Tamara Mama Van Markus:
Lieve Carla,
Heel veel liefs uit de Palissander van Markus.
Wij missen jou als oppas wel maar we zien en lezen dat je daar nog veel harder nodig bent.
Je werk is nooit te vergeefs, god ziet alles wat je doet voor de kinderen en is heel dankbaar!
Met Markus gaat het goed, ligt al twee maanden maar er komt binnenkort verandering als hij gaat revalideren en weer leert zitten.
Groetjes, Tamara en de rest van de familie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
